Ο κύριος Γιώργος Ραπτάκης...

https://www.facebook.com/giorghs.raptakis?fref=ts

Για μένα ένας από τους καλύτερους στο είδος του...Ο Μέγας Ραπτάκης λοιπόν...!!! που δεν θεωρεί τον εαυτό του μαντιναδολόγο...και εγώ θα συμφωνήσω μαζί του.. σεβόμενη την άποψή του και νομίζω και εσείς.. εφόσον  διαβάσετε ολοκληρωμένη την συνέντευξή του στο σάιτ.....http://i-psychi-sti-thesi-tis-kardias3.webnode.gr/Θα σας πείσει οταν διαβάσετε με τι

επιχειρήματα   αποποιείται το τίτλο...στην 3) ερώτηση της Ερικάς Τζαγκαράκη..που του κανει...και είναι η εξής..Γιώργη…θεωρείς τον ευατό σου μαντιναδολόγο?...που όμως δε θα σας δώσω ολοκληρωμένη την απάντηση..Θα πω όμως ότι όποιον τίτλο και να δώσει στον εαυτό του ακομα και να μη δώσει..εγώ δεν μπορώ να μη παραδεχτώ ότι φόρες έχω ανατριχιάσει σύγκορμη..και έχω συγκινηθεί με τα γραπτά του...! αφού τον θαύμαζα τόσο πολύ για αυτό..ως τώρα ...Τώρα και σαν άνθρωπο αφού δέχτηκε   δίχως δεύτερη σκέψη.. και μου έδωσε το δικαίωμα να του κάνω δυο ερωτήσεις..χωρίς καν να με γνωρίζει!!!Την ευαισθησία του την γνώρισα μέσο της γραφής του..την ταπεινότητα όμως του χαρακτήρα του την εκτίμησα από αυτό!!!    Πόπη Νταβιγλάκη..                                                   Καλή ανάγνωσή!! 

Ρώτησα λοιπόν τον Γιώργο Ραπτάκη...Αφορμή της καταπληκτικής  μαντινάδας που ακολουθεί..

“θα ήθελα να μας πει τρεις λέξεις ....
που είναι ικανές να καλύψουν κατά 50%
για σένα...τον ορισμό της λέξης «Μάνα» 

ΜΑΝΑ!!!! ΜΑΝΑ και μόνο ΜΑΝΑ!!!!!

Και εγώ λοιπόν το λαμβάνω.....

Η μόνη ίσως λέξη που καλύπτει όλες τις έννοιες του κόσμου..

όλα τα συναισθήματα...όλα όσα ξέρουμε ...όλα όσα είμαστε..!!!

Ε... ναι!!

ΜΑΝΑ!!! ΜΑΝΑ!!!ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΑΝΑ!!!

Ο ακριβής ορισμός που  θα μπορουσε να αντικαταστήσει τέλεια

     και την λέξη ...

ΑΓΑΠΗ

 ως την πιο ακέραια και ανιδιοτελή έννοια..!!

100%100 

 Η δέυτερη ερώτηση είναι...

  Κάτω από ποιες συνθήκες έγραψες την πρώτη του μαντινάδα;
« Έρωτα ...χαράς.. λύπης;»

Στην οποία χαίρομαι πάρα πολύ γιατί  μου απαντά με μια μικρή  ιστορία!!! 

μας διηγείται λοιπόν.. 

Πολλά τα έτη Πόπη..... Χαίρομαι που τα λέμε, έστω κι έτσι... 

Ελπίζω κι εύχομαι να τα πούμε κι από κοντά....

 Η πρώτη μου μαντινάδα, θυμούμαι, ήταν κάπου το Σεπτέμβρη του 1983... 31 χρονιά πέρασαν μα δε ξεχνιέται... Τα ''παίζαμε'' με μια κοπελιά κι ενώ είμαστε μαζί τη μια βραδιά και κάναμε όνειρα για το μέλλον, την άλλη βραδιά κλέφτηκε με κάποιον άλλο.... Μετά που ηρέμησαν τα πράγματα και τους δέχτηκαν οι δικοί τους έτυχε να βρεθούμε κι ενώ περίμενε ευχές της είπα.... 

Ούτε μπορείς να φανταστείς, ποσ' ο καημός μεγάλος...

 γίνεται όντε θα σμίξουμε.... Εγώ, εσύ κι ο άλλος...... 

Βέβαια, οφείλω να παραδεχτώ ότι οι εκπομπές του Γιώργου του Βιτώρου ήταν η αφορμή... Μεσ' από τη μαγεία του ραδιοφώνου.... Πάντως κρίνε εσύ, κάτω από ποιες συνθήκες βγήκε η πρώτη μου μαντινάδα......

χαχαχα ΕΡΩΤΑΣ! τι αλλο?

Και εγώ θα πω ναι! ο Γιώργος Βιτώρος έχει στηρίξει πολύ την κρητική μας παράδοση!!

Σε ευχαριστώ πολύ  Γιώργο  για τον χρόνο σου και για τις όμορφες...

περίτεχνα απλές απαντησεις σου..

επίσης θα χαρώ πολύ και εγώ να σε γνωρίσω προσωπικά!!

Πόπη Νταβιγλάκη... 

Καλλιτεχνών Κουβέντες..!