Νότης Σφακιανάκης: «Είμαι Έλληνας και όχι Χρυσή Αυγή»
Πηγή:http://www.zarpa.gr
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη που έδωσε στον Σκάι και τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο
«Δεν έχω ούτε κόμμα, ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία» δήλωσε ο Νότης Σφακιανάκης σε συνέντευξή του στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο και την εκπομπή «Ευθέως» στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.
Με φρασεολογία και επιχειρήματα ταυτόσημα με των μελών της Χρυσής Αυγής ο Νότης Σφακιανάκης επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιούργησαν οι πρόσφατες δηλώσεις του για στήριξη του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου λέγοντας «Είμαι Έλληνας και όχι Χρυσή Αυγή».
Έφτασε μάλιστα να συγκρίνει τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα με τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα λέγοντας ότι «ο Καλαμπόκας που σκότωσε τον καθηγητή Τεμπονέρα ήταν μέλος της Νέας Δημοκρατίας, άρα η Νέα Δημοκρατία είναι εγκληματική οργάνωση». Καταγγέλλοντας τη σημερινή πολιτική ηγεσία και χαρακτηρίζοντας τις μεθόδους που ακολουθεί τυραννία, εκθείασε τη χούντα των συνταγματαρχών λέγοντας ότι «η δικτατορία, αφού έτσι την ονομάζετε, του Παπαδόπουλου είχε αίσιον τέλος για την Ελλάδα και τους Έλληνες» και συμπλήρωσε ότι «η χούντα των συνταγματαρχών είχε εθνική συνείδηση».
Ωστόσο εξακολούθησε να δηλώνει ανένταχτος και ζήτησε από όλους «να βάλουν στα κόμματα …τελεία». Πάντως για ακόμη μια φορά ζήτησε να μην καταδικάζονται κόμματα και άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν δοκιμαστεί στην εξουσία. «Η Βανδή μου έστειλε ένα μήνυμα και έτσι έληξε η συνεργασία μας, Λυπούμαι πάρα πολύ, έγραφε, είμαι πολύ στεναχωρημένη αλλά δεν μπορώ να συνυπάρξω σ’ ένα χώρο διότι συνέβησαν αυτά που συνέβησαν. Ποια συνέβησαν δηλαδή; Επειδή είπα ότι ντρέπομαι που οι συνταγματαρχαίοι ήταν καλύτεροι από τους πριν και τους μετά; Και ότι αυτοί που σήμερα πρεσβεύουν αυτό που πρεσβεύουν τέλος πάντων, το λένε δημόσια, και είναι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι μερίδας του ελληνικού λαού τους πήραν και τους έχουν έγκλειστους στη φυλακή χωρίς να γίνει δίκη; Αυτό αύριο θα είναι πρόβλημα δικό μου και δικό σου. Όταν δεν συμφωνείς μαζί τους αύριο θα σου χτυπήσουν την πόρτα. Τη δική μου και τη δική σου, τα κομμάντα. Αυτά κάνουν αυτού του είδους οι δημοκρατίες».
«Εγώ δεν έχω σχέση με το υπουργείο Πολιτισμού» απάντησε ο Νότης Σφακιανάκης στο σχόλιο του Λάκη Λαζόπουλου ότι «το μυαλό του δεν μπορεί να παράγει κάτι άλλο». Καταλόγισε μάλιστα σχέσεις του Λάκη Λαζόπουλου με το πολιτικό σύστημα λέγοντας » οι άνθρωποι που έχουν αλισβερίσια με τις εκάστοτε κυβερνήσεις λένε αυτά που λένε».
Πηγή: http://www.zarpa.gr
Ας
ξεκινήσουμε με κάτι επίκαιρο… πως σας φαίνονται τα πράγματα βάση των
τελευταίων εξελίξεων στο πολιτικό παρασκήνιο; - See more at:
http://www.tralala.gr/notis-sfakianakis-synentefksi-interview-photos/#sthash.wGzXAWBL.dpuf
Πηγή:http://www.metafysiko.gr
Λίγο αργότερα συνέντευξη ξεκινά. Παρατηρώντας τις κινήσεις των χεριών του, κοιτάζοντάς τον στα μάτια, διακρίνω έναν άνθρωπο ευθύ, αληθινό και αυθεντικό. Ο γνωστός καλλιτέχνης θα μιλήσει για την οικουμενική ελληνικότητα και τα αυθεντικά της μηνύματα. Θα κατακεραυνώσει τους υπαίτιους της παγκόσμιας κρίσης αλλά και αυτούς που οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής, ζητώντας παράλληλα τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε αυτή τη δύσκολη για τη χώρα περίοδο. Επίσης θα υιοθετήσει την θεωρία των αρχαίων αστροναυτών για την καταγωγή του ανθρώπου από εξωγήινες φυλές, ενώ θα ενστερνιστεί την άποψη που θέλει την ανθρώπινη ψυχή να αποτελεί έναν ταξιδιώτη στο χώρο και στο χρόνο.
Ο Μηνάς Παπαγεωργίου (meta-journalist) συζητά με έναν διαφορετικό Νότη Σφακιανάκη!
Σημείωση: Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τεύχος 11 του περιοδικού “Φαινόμενα” του Ελεύθερου Τύπου (4/12/2010). Επίσης, οι φωτογραφίες είναι του Ιωάννη Βελισσαρίδη.
Δέχεσαι κατά καιρούς επιθέσεις από εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας με αφορμή δηλώσεις που έχεις κάνει. Αληθεύει ότι έχεις απορρίψει τον χριστιανισμό κι αν ναι, για ποιό λόγο;
Έχω απορρίψει τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι είναι απεσταλμένοι του θεού στην γη, έχοντας εμπράκτως αποδείξει ότι είναι απεσταλμένοι του διαβόλου. Διότι με τις πράξεις μας κρινόμαστε, δεν κρινόμαστε από τα λεγόμενά μας. Όλοι λοιπόν διαβάζουν τα Ευαγγέλια στις εκκλησίες, μιλούν περί αγάπης και όταν έρθει η στιγμή να αποδείξουν εμπράκτως ότι τα εννοούν, κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Και φθάνουμε στο σήμερα όπου κάποια στιγμή σκάει και το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. ‘Οταν τους ζητήθηκε να εξηγήσουν πως είναι δικό τους αυτό το κομμάτι γης, μίλησαν για κάτι χρυσόβουλα σουλτάνων. Διότι ο σουλτάνος –ο κατακτητής ο Τούρκος δηλαδή-, είχε βρει έναν πάρα πολύ έξυπνο τρόπο για να κρατήσει σε υποδούλωση τους Έλληνες. Μέσω της θρησκείας, μέσω των παπάδων, μέσω της Εκκλησίας. Υποδούλωσαν τους Έλληνες, τους έκαναν πιστούς, τους έκαναν δούλους. Στην Ελλάδα δεν υπήρχαν άνθρωποι-δούλοι. Στην Ελλάδα υπήρχαν περήφανοι άνθρωποι και αγαπούσαν το κάλλος και την ομορφιά. Εξ’ ου και η λέξη «καλοσύνη». Γι αυτό και έφτιαχναν αγάλματα τα οποία ήταν και είναι πανέμορφα. Τα βλέπεις και αναρωτιέσαι με τι είδους τεχνική τα κατασκεύαζαν.
Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει με αυτά τα χρυσόβουλα;
Να τους τα πάρουμε, να τα καταργήσουμε, να μην υπάρχουν. Δε χρειαζόμαστε εκκλησίες, δε χρειαζόμαστε τόπους προσευχής. Εμείς οι ίδιοι είμαστε ναός. Και γιατί να κάνουμε εκκλήσεις; Σε ποιόν να τις κάνουμε; Γιατί χρειάζεται εκκλησία για να κάνεις έκκληση; Έκκληση τι σημαίνει; Ζητιανιά.
Μου έδωσες πάσα για την επόμενη ερώτηση: Θεωρείς ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, το κράτος πρέπει να ζητήσει περαιτέρω οικονομική βοήθεια από την εκκλησία; Ρωτώ διότι επανέρχεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Να βοηθήσει; Από τον κλέφτη να ζητήσουμε βοήθεια; Εγώ λέω δήμευση. Είναι υπάλληλοι; Πληρώνονται απ’ το κράτος (από εμάς δηλαδή); Πληρώνονται.. Περιουσία η εκκλησία γιατί να’ χει, από πού κι ως που; Και που τη βρήκες κύριε; Η περιουσία φτιάχνεται. Εργάζεσαι, αποκτάς οικονομική επιφάνεια και πας και αγοράζεις ένα κτήμα. Εσείς από πού το βρήκατε το κτήμα; Ποιος σας το έδωσε; Ο σουλτάνος. Ο κατακτητής. Γιατί; Γιατί προδώσατε. Στο καλό, γεια!
Στο παρελθόν έχεις τοποθετηθεί υπέρ του δικαιώματος των Ελλήνων να θρησκεύονται ελεύθερα. Πιστεύεις ότι στη χώρα μας σήμερα υπάρχει πραγματική ανεξιθρησκία;
Σε πολύ μικρό βαθμό υπάρχει ανεξιθρησκία. Όποιος θέλει πιστεύει ότι θέλει. Εγώ δεν πιστεύω σε καμία θρησκεία. Άλλωστε ούτε μεταξύ τους δεν τα βρίσκουν. Πάρε τους χριστιανούς τους Καθολικούς με τους Ορθόδοξους, τους Προτεστάντες με τους Ευαγγελιστές κτλ. Οι άλλοι οι μουσουλμάνοι, Σιίτες και Σουνίτες μαλώνουν όλοι μεταξύ τους. Δηλαδή, άνθρωποι που ανήκουν στις ίδιες θρησκείες βρίσκονται συνεχώς σε σύγκρουση. Φαντάσου τι μίσος έχουν για τους υπόλοιπους.
Θεωρείς ότι ο θεός, το Θείον, εκφράζεται με πολλά πρόσωπα στον κόσμο μας; Επίσης, θεωρείς ότι υπάρχει παρεμβατικός ρόλος του;
Οι θρησκείες μας λένε ότι υπάρχουν διαφορετικοί θεοί, ότι υπάρχει διαφορετικού τρόπου παρεμβατικότητα μέσα στη ζωή των ανθρώπων και γενικότερα της φύσεως. Εάν το πάρουμε έτσι, τότε, δεν είναι ένας ο θεός, είναι πολλοί και μαλώνουν μεταξύ τους. Δεν τα βρίσκουν και γι’ αυτό βάζουν και τα δημιουργήματά τους να είναι συνέχεια στην αντιπαράθεση και στους πολέμους.
Σχετικά με την παρεμβατικότητα… Εάν εγώ «επιτρέπεται» να έρθω να σου ρίξω μια βόμβα στη χώρα σου και να σε ισοπεδώσω και να σκοτώσω τα παιδιά σου, τη μάνα σου, τότε για ποιο θείο μιλάμε; Εγώ δεν ξέρω τι είναι ο θεός. Δεν ξέρω που κατοικοεδρεύει, δεν ξέρω πως είναι.
Αυτά που λες αντανακλούν τις θέσεις ενός αγνωστικιστή.
Μα είναι. Αφού είναι το άγνωστο. Και ποιος είναι αυτός ο οποίος ήρθε και μας είπε ότι συναντήθηκε με τον θεό; Ποιος ήταν ο άνθρωπος ο οποίος μπόρεσε και έφθασε το θείον παίρνοντας από αυτό εντολές; Ο θεός δεν χρειάζεται να στείλει κανέναν. Αν υπήρχε, έτσι όπως τον έχουμε στο μυαλό μας, θα είχε δημιουργήσει τα δημιουργήματά του «απόλυτα» και «τέλεια», όχι ατελή.
Οι συνεχώς μεταβαλλόμενες εξελίξεις στο διεθνές σκηνικό επηρεάζουν αναμφίβολα και τη χώρα μας. Που βλέπεις να οδηγούμαστε;
Προς την ολοκλήρωση της σκοπιμότητας. Η σκοπιμότητα είναι αυτό που χαρακτηρίζεται αόριστα ως παγκοσμιοποίηση. Τι είναι η παγκοσμιοποίηση; Αν ρωτήσεις τον οποιονδήποτε άνθρωπο σε αυτόν τον πλανήτη τι ακριβώς σημαίνει, μπορείς να λάβεις εντελώς διαφορετικές απαντήσεις. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα. Μια πολυεθνική. Μια πολυεθνική από φυλές ανθρώπων.
Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν λαοί όπως τους γνωρίσαμε στο παρελθόν. Θα είμαστε μια πανσπερμία φυλών σε όλο τον πλανήτη, όπως ακριβώς συμβαίνει στις Η.Π.Α, όπου και κατοικεί κάθε καρυδιάς καρύδι. Άλλωστε οι πολίτες που έχουν γίνει πελάτες-καταναλωτές είναι πολύ ευκολότεροι αντίπαλοι για τα καθεστώτα, σε σχέση με τους συνειδητοποιημένους πολίτες οι οποίοι και αντιστέκονται.
Σε αυτήν λοιπόν την πολυεθνική παγκοσμιοποίηση, οι λαοί και οι άνθρωποι δεν θα έχουν μεγάλη αξία και θα είναι χειραγωγημένοι από την ηγεσία. Η ηγεσία δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια μεγάλη πολυεθνική, η οποία θα έχει μόνο συμφέροντα. Δεν θα υπάρχουν σύνορα, θα χαθούν οι ελευθερίες σε μεγάλο βαθμό, θα περάσουμε σε μια κατάσταση όπου η παγκόσμια ηγεσία θα έχει απεριόριστη δύναμη για να κάνει οτιδήποτε θέλει. Επίσης θα μας περάσουν ένα μικροτσίπ σε κάποιο σημείο του σώματός μας.
Με αυτό θα μπορούμε να κάνουμε οποιαδήποτε συνδιαλλαγή, να ψωνίσουμε, να φάμε σε ένα εστιατόριο, να πάμε ένα ταξίδι. Χρήματα δεν θα υπάρχουν, μιας και μέσα στο τσιπάκι θα είναι καταγεγραμμένες όλες οι καταθέσεις μας τις οποίες ποτέ δεν θα πιάνουμε στα χέρια μας.
Όλα αυτά δεν αποτελούν καταστάσεις που τις βγάζω από το μυαλό μου. Αντιθέτως ήδη παρατηρούνται σε ολόκληρο τον κόσμο και εγώ επιχειρώ να μαντέψω την κατάληξή τους. Πέραν αυτού, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας δείχνουν ότι κατευθυνόμαστε προς τα εκεί.
Και όταν κάποια στιγμή οι άνθρωποι σταματήσουν να είναι πρόβατα, αποφασίζοντας να αντισταθούν στο καθεστώς, θα διαγράφουν τους αριθμούς τους από τα μητρώα. Και αυτοί οι άνθρωποι ουσιαστικά δεν θα υπάρχουν.
Θα μπορούσες να μας απαριθμήσεις τους λόγους για τους οποίους πιστεύεις ότι η χώρα μας οδηγήθηκε σε αυτήν την οικονομική κατάσταση;
Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Η χώρα μας κυβερνάται εδώ και πάρα πολλά χρόνια από απάτριδες. Άνθρωποι οι οποίοι είναι υπάλληλοι και υπηρετούν ξένα συμφέροντα. Διεκπεραιώνουν κάποια εργασία και χρεώνουν την πατρίδα μας. Ψωνίζουν δάνεια με υψηλά επιτόκια, τα οποία και δεν έχουν αργότερα τη δυνατότητα να ξεπληρώσουν, μιας και δεν έχουμε ικανοποιητική παραγωγή. Με τα χρήματα που δανείζονται δεν κάνουν τις απαραίτητες επενδύσεις για να αναπτυχθεί η χώρα. Έτσι δεν έχουμε ως χώρα κέρδος αλλά χασούρα. Παράλληλα αγοράζουμε κάθε τόσο και όπλα για να προστατευτούμε από έναν άγνωστο εχθρό. Μας υπερχρέωσαν σκοπίμως. Και όταν παίρνεις συνεχώς χρήματα για να διατηρήσεις το σπίτι σου και να μην το χάσεις, κάποια στιγμή σου το παίρνουν.
Σε ενοχλεί όταν ακούς επικριτικά σχόλια για την χώρα μας από το εξωτερικό;
Όταν ακούω επικριτικά σχόλια για την πατρίδα μου δεν σκέφτομαι από πού αυτά προέρχονται. Εάν αυτός που τα λέει έχει δίκιο, τότε θα συμφωνήσω μαζί του. Όταν έχει άδικο, θυμώνω πάρα πολύ.
Στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές νικητής ήταν η αποχή. Ποιο είναι το σχόλιό σου για τη στάση αυτή των συμπατριωτών μας;
Εάν η αποχή των πολιτών είναι συνειδητή είναι ευχής έργον. Γιατί κάποια στιγμή, μέσω της αποχής, τιμωρούν αυτούς τους οποίους δεν θα έπρεπε να έχουν ως ηγέτες τους. Βέβαια ίσως να μην ήταν η κατάλληλη στιγμή για κάτι τέτοιο.
Όταν διενεργούνται βουλευτικές εκλογές και ψηφίζονται κόμματα, εκεί πιστεύω ότι πρέπει να απέχει ο κόσμος από το παιχνίδι. Εκεί ουσιαστικά δίνεται δύναμη σε λίγους ανθρώπους να ηγηθούν της πατρίδας μας και να κατευθύνουν τις ζωές μας. Κατά το παρελθόν μας έχουν αποδείξει ότι δεν μπορούν να το κάνουν, είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί δεν είναι ικανοί. Ως εκ τούτου δεν είναι καλοί διαχειριστές. Άρα αυτούς θα πρέπει να τους αποβάλλουμε από το παιχνίδι. Τους λέμε «είμαστε απέναντί σας, είμαστε κριτές και επικριτές σας γιατί είμαστε οι εργοδότες σας».
Στην περίπτωση των περιφερειακών εκλογών, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους των οποίων το ποιόν δεν είναι και τόσο αόριστο. Οι εκλογές δεν πρέπει να αφορούν τα κόμματα, αλλά την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τη δυνατότητα –και πρέπει- να γνωρίζουμε ποιοι είναι εντάξει και ποιοι όχι. Άρα θα πρέπει να εκλέξουμε κάποιους ανθρώπους που θα συμμετέχουν στον Δήμο.
Βέβαια και αυτοί έχουν την στήριξη των κομμάτων…
Ακριβώς. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Σε αυτές τις εκλογές οι πολίτες απείχαν- ενώ δεν θα έπρεπε- διότι τελικά επρόκειτο και πάλι για κομματικές εκλογές. Ο κόσμος δείχνει πια την απέχθειά του προς όλο αυτό το παιχνίδι, γιατί τώρα που τα πράγματα έγιναν ζόρικα και άρχισε να μπαίνει το μαχαίρι στο κόκαλο, κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να υποστηρίζουν μια κατάσταση που στρέφεται εις βάρος τους.
Η ακόλουθη δήλωση ανήκει στον Κλούντιο Κατς ο οποίος είναι οικονομολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου του Μπουένος Άϊρες στην Αργεντινή: «Είστε Έλληνες. Εμείς στην Αργεντινή έχουμε μόνο δύο αιώνες ιστορίας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμη της ιστορίας της». Πως πιστεύεις ότι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι τέτοιο τη δεδομένη χρονική στιγμή;
Έκανα ένα βίντεοκλιπ για τον τελευταίο δίσκο της τριλογίας «Ματωμένο Δάκρυ» που θα παρουσιαστεί σύντομα. Το τραγούδι που οπτικοποιήθηκε ονομάζεται «Έλληνας». Κατά τη διάρκεια του κλιπ εμφανίζονται στην οθόνη διάφορα ονόματα. Ονόματα τα οποία όποτε έχουμε ανάγκη γυρνάμε πίσω και τα θυμόμαστε νιώθοντας υπερήφανοι και λέγοντας ότι είμαστε απόγονοί τους. Πυθαγόρας, Περικλής, Αχιλλέας, Οδυσσέας, Ικτίνος, Καλλικράτης, Όμηρος, Ηρόδοτος κτλ. Όλους τους επιφανείς Έλληνες του παρελθόντος.
Στη συνέχεια ακολουθεί ένα τεράστιο κενό με την επιβολή του Χριστιανισμού στην Ελλάδα, όπου μοναδική φωτεινή εξαίρεση μέχρι το 1821 είναι η εμφάνιση του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, του Ελ Γκρέκο. Το βίντεο συνεχίζει κάνοντας αναφορά για όλους αυτούς οι οποίοι μας έδωσαν την ελευθερία μας το 21’. Στη συνέχεια έχουμε το αλβανικό έπος, το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο με την Κρήτη να αντιστέκεται περισσότερο από ότι ολόκληρη η Γαλλία, τα νεώτερα παιδιά της χώρας όπως ο Ωνάσης, ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, η Βέμπω, ο Παπαθανασίου, οι Ολυμπιονίκες μας…
Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να έχουμε σαν πρότυπο. Αλλά εμείς έχουμε σαν παράδειγμα ληστές, απατεώνες, υποχθόνιους, ύπουλους, εκείνους που βγάζουν εύκολο κέρδος ξεγελώντας τους υπολοίπους. Μας έχουν περάσει, δηλαδή, περισσότερο τη λογική του λαμογιού. Να γίνουμε όλοι λαμόγια για να κερδίσουμε γρήγορα. Γρήγορα θα κερδίσεις, αλλά και γρήγορα θα τα χάσεις.
Προηγουμένως αναφέρθηκες στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Στην ταινία The Matrix, ο κεντρικός ήρωας Νyo βγαίνει από τον ψεύτικο κόσμο μέσα στον οποίο ζει και βλέπει τη πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι, ίσως σε μία αντιπαραβολή του μύθου του πλατωνικού σπηλαίου. Θα μπορούσες να δώσεις έναν ορισμό του συστήματος;
Φασισμός. Αυτό είναι το σύστημα σήμερα. Είναι μία φασιστική κατάσταση η οποία πλασάρεται συνήθως με άλλη ονομασία. Τον φασισμό σήμερα μας τον παρουσιάζουν ως δημοκρατία ή ως φιλελευθερισμό. Είναι όμως απλά φασισμός. «Αποφασίζομεν και διατάσομεν».
Εννοείς δηλαδή ότι το σύστημα θα μπορούσε να είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο διαμορφώνονται οι πολιτικές αποφάσεις.
Σαφέστατα, από εκεί ξεκινάει το πράγμα. Είμαστε πρωτίστως πολιτικά όντα και όλη μας η ζωή γυρνάει γύρω από την πολιτική. Άρα οι πολιτικοί κατευθύνουν την πολιτική που με τη σειρά της κατευθύνει τις ζωές μας. Αυτό είναι το σύστημα. Ένα διπολικό σύστημα που έχει εξαπλωθεί παντού θυμίζοντας ένα αγγλοσαξωνικό τρόπο διακυβέρνησης στημένο όμως απο εκπροσώπους ενός λαού, που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή, που μέχρι το 1948 ήταν απάτριδες και ο νοών νοήτο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν βάλει στόχο τους -τι ανάγκη τους εξυπηρετεί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει- να γίνουν οι αμέσως κατώτεροι από τον Θεό. Να κατακτήσουν δηλαδή τον πλανήτη. Με κάθε τρόπο. Και ο τρόπος για να κατακτήσεις τον πλανήτη είναι ο οικονομικός. Και το έχουν καταφέρει. Διανύουμε τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο!
Πιστεύεις ότι ο κόσμος του πνεύματος και της τέχνης έχει επιλέξει τις τελευταίες δεκαετίες να είναι στο περιθώριο;
Ναι και το έχουν κάνει από δειλία.
Τι ακριβώς φοβούνται; Ποιητές, τραγουδιστές αξιόλογοι καλλιτέχνες, συγγραφείς… Που είναι όλοι αυτοί;
Βολεύτηκαν. Και φοβούνται μην χάσουν τα κεκτημένα. Σαν τον δημόσιο υπάλληλο που δεν θέλει να τον διώξουν. Μη ξεχνάς ότι αρκετοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν πάρει επιχορηγήσεις από το υπουργείο Πολιτισμού για διάφορες εκδηλώσεις τους. Άρα, είναι “διαπλεκόμενο” το κόλπο. Πώς να βγω να μιλήσω για αυτόν, ο οποίος μου έχει δώσει χρήματα;
Ποιος κατά τη γνώμη σου είναι ο ορισμός του Έλληνα;
Τι είναι ο Έλληνας… Ο Έλληνας δεν είναι άλλος από τον Ηρακλή.
Ο οποίος και χαρακτηριζόταν από;
Από τον τρόπο σκέψης που τον έβαζε σε ένα δίλλημα από μικρό παιδί. Η μυθολογία μας το αναφέρει. Όφειλε να διαλέξει ανάμεσα στο δρόμο της αρετής και της κακίας. Ο δρόμος της κακίας ήταν εύκολος, σπαρμένος με διάφορες ηδονές. Και ο άλλος της αρετής, ήταν γεμάτος με δυσκολίες. Αναφερόμαστε λοιπόν στον Ηρακλή διότι επέλεξε διαδρομή μέσα από τη διαδικασία των άθλων του. Αυτός ήταν ο δρόμος της αρετής. Αυτός ήταν και είναι ο Έλληνας. Αυτός που επιλέγει τον δύσβατο δρόμο, αλλά όμως τον βγάζει στο τέλος στον παράδεισο.
Ποιά είναι τα διαχρονικά στοιχεία και μηνύματα που πιστεύεις ότι θα μπορούσε να μεταδώσει ο Ελληνισμός σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ο μόνος τρόπος για να μεταβιβάσει ο σημερινός Ελληνισμός προς άλλες κατευθύνσεις την αντίληψη και τη γενικότερη κοσμοθεωρία του είναι να στραφεί στο παρελθόν του. Στον πραγματικό Ελληνισμό. Άρα, αν κάποιος θέλει να ξεφύγει από το δίποδο και να φθάσει στον άνθρωπο (άνω θρώσκω, να βλέπει δηλαδή ψηλά -γιατί από εκεί προέρχονται όλα, από εκεί ήρθαν προς τα εδώ), θα πρέπει να κοιτάξει πίσω στους πραγματικούς Έλληνες. Θα πρέπει να κοιτάξει την ανδρεία των Ελλήνων, σκεπτόμενος τον Λεωνίδα. Την σοφία των Ελλήνων φέρνοντας στο νου του τον Σωκράτη. Την παγκόσμια κοινότητα του Μεγάλου Αλέξανδρου, ο οποίος δεν ήταν ο πολεμοχαρής κατακτητής.
Ανέφερες το «άνω θρώσκω, να βλέπει δηλαδή ψηλά -γιατί από εκεί προέρχονται όλα, από εκεί ήρθαν προς τα εδώ». Τι ακριβώς εννοείς;
Στον πλανήτη μας υπάρχουν κάποιες φυλές. Οι λευκοί, οι μαύροι, οι ερυθρόδερμοι και οι κίτρινοι. Οι εξηγήσεις που έχουν δωθεί λόγο κλιματολογικών συνθηκών οι λευκοί είναι λευκοί, ίσως γιατί ζουν σε ψυχρότερα κλίματα δίνεται η εξηγηση ότι οι μαύροι λόγω του ότι έπρεπε να προστατευθούν από τον ήλιο έγιναν μαύροι, έχοντας περισσότερη μελανίνη. Να το δικαιολογήσουμε και αυτό. Οι ερυθρόδερμοι ψάχνουν να βρουν την αιτία που τους έκανε κόκκινους. Και πάμε στους κίτρινους. Κίτρινοι και με σχιστά τα μάτια γιατί; Τι ακριβώς εξυπηρετούσε όλο αυτό; Έβλεπαν τον ήλιο και τους έμεινε;
Αρα δεν είμαστε από εδώ. Από μικρός τα σκέφτομαι όλα αυτά και αναρωτιέμαι: Μήπως προερχόμαστε από άλλους πλανήτες; Μήπως είμαστε η Αυστραλία του γαλαξία μας; Τι ακριβώς εννοώ… Η Αυστραλία τι ήταν; Ο τόπος όπου έστελναν οι Εγγλέζοι τους εγκληματίες τους. Τα αποβράσματα της κοινωνίας. Μήπως είμαστε τα αποβράσματα της κοινωνίας ενός γαλαξιακού συστήματος που έχει πάρα πολλούς πλανήτες και ενδεχομένως διάφορες φυλές;
Και, δεν είναι πάρα πολύ εγωιστικό να νιώθουμε ότι είμαστε μοναδικοί σε όλο αυτό το σύμπαν; Ο γαλαξίας μας έχει εκατομμύρια πλανήτες και αστέρια. Σαν τον γαλαξία μας, που έχει αυτό το τεράστιο μέγεθος, υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες. Άπειροι. Αυτό το «άπειρον», είναι δυνατόν να είναι ακατοίκητο από διάφορα άλλα πλάσματα; Δεν γίνεται…
Επιστρέφοντας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, θεωρείς ότι έγιναν στρατηγικής σημασίας λάθη κατά το παρελθόν και αν ναι, ποια ήταν αυτά;
Σαφώς κι έγιναν λάθη. Το πρώτο λάθος είναι το ότι οι Έλληνες, ακόμη και στην εποχή εκείνη που διέπρεπαν και δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για να είμαστε εμείς σήμερα υπερήφανοι, βρίσκονταν συνεχώς σε πολέμους μεταξύ τους λόγω του οτι η κάθε πόλη ήταν ένα κράτος. Αναφέρω ενδεικτικά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, τις διαμάχες των Μακεδόνων με τους υπόλοιπους Έλληνες, τους Θηβαίους, τους Αθηναίους κτλ.
Στην νεότερη Ελλάδα -γιατί εδώ ίσως μας ενδιαφέρει περισσότερο- το μέγιστο λάθος έγινε επί Ελευθερίου Βενιζέλου και Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ(και οι δυο Εβραικής καταγωγής, ο ένας γεννημένος στα Χανιά και ο άλλος στην Θεσσαλονίκη, την μεγαλυτερη Εβραική κοινοτητα μέχρι τον δευτερο παγκόσμιο πόλεμο) και σχετίζεται με την παραχώρηση της Μικράς Ασίας…τυχαίο; δε νομίζω…! Της πατρίδας της γιαγιάς μου, που δεν την έχουμε σήμερα λόγω των στρατηγικών σκοπιμοτήτων. Ακολούθησε η Κύπρος που πάλι, με τον ίδιο τρόπο περίπου, χάσαμε κι εκείνο το τμήμα της πατρίδας μας. Και έπεται συνέχεια απ’ ότι βλέπω.
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι έπεται συνέχεια;
Μας λένε ότι πρέπει να συνυπάρχουμε στο Αιγαίο. Εμείς έχουμε δώδεκα μίλια τα οποία ποτέ δεν έχουμε εκμεταλλευθεί (δεν μας δίνουν το δικαίωμα οι Τούρκοι, ούτε η παγκόσμια κοινότητα), η Κύπρος είναι κλεμμένη κατά το ήμισυ από τους Τούρκους δια της βίας και δε νοιάζεται κανένας. Δεν αλλάζει τίποτα, μπαίνουν οι γείτονες Τούρκοι καθημερινά στον εναέριο χώρο της Ελλάδος κι εμείς κάνουμε κουμπαριές. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος είναι κουμπάρος με τον Ερντογάν και ο σημερινός πρωθυπουργός χόρευε ζεϊμπέκικα με τον Τζεμ πριν από κάποια χρόνια ως υπουργός Εξωτερικών. Γίνονται και διάφορα εκεί πάνω στην Θράκη. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι λένε ότι είναι Τούρκοι ενώ είναι Έλληνες υπήκοοι και έχουν υπηρετήσει στον Ελληνικό στρατό. Από τη μεριά μας δεν κάνουμε τίποτα και βάζουμε στο κοινοβούλιό μας ανθρώπους οι οποίοι δηλώνουν Τούρκοι. Εμείς δεν έχουμε Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη –που αποτελούσε ανέκαθεν ελληνική πόλη.
Όλα αυτά είναι παιχνίδια που γίνονται εις βάρος της πατρίδας μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Αποτελούν ουσιαστικά προδοσία.
Μιας και αναφερθήκαμε προηγουμένως σε ζητήματα σχετικά με τον Ελληνισμό, θα ήθελα να ακούσω την άποψή σου για τη θεωρία της λεγόμενης «Ομάδας Έψιλον» και των Ελλήνων που υποτίθεται μάχονται για τα συμφέροντα της χώρας…
Είναι σαν το παραμύθι του θεού και αυτό.
Τι διαισθάνεσαι ότι συμβαίνει μετά το θάνατο;
Θεωρώ ότι υπάρχουν διάφορα στάδια και η τωρινή διαδρομή μας σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι ένα στάδιο για να πάμε σ’ ένα πιο πάνω σκαλοπάτι ή, να μείνουμε στο ίδιο ή ακόμα και να πέσουμε. Ενδεχομένως να πρόκειται και για μιαν αέναον κίνησις.
Ποιο είναι για σένα το μεγαλύτερο μυστήριο του κόσμου;
Εαν κόσμο εννοείς τον πλανήτη μας, ο άνθρωπος.
Ποιοι είναι οι πιο μυστηριακοί τόποι που έχεις επισκεφθεί; Εκεί που ένοιωσες κάτι διαφορετικό;
Αυτό το συναίσθημα το ένοιωσα στο Ασκληπειό της Κω, όπου απο μικρός έπαιζα και στην Επίδαυρο και στην Κνωσό και στον ναό του Ποσειδώνος, στο Σούνιο. Στην Ακρόπολη μια φορά που αποφάσισα να ανέβω ήταν κλειστά. Δεν ξαναπήγα έκτοτε και δεν το έχω μετανιώσει διότι βλέποντας το μνημείο από απόσταση, το βλέπεις στην πραγματική του υπόσταση. Κι αν τα καταφέρεις να ανέβεις και δεις τι γίνεται από κάτω πληγώνεσαι ακόμα περισσότερο. Κι αν είσαι κι ευσυνείδητος και φιλότιμος και ευαίσθητος, τη ρίχνεις τη βουτιά.
Είχες ποτέ κάποια εμπειρία που δεν μπόρεσες να εξηγήσεις εν τέλει;
Ναι. Μ’ έναν άνθρωπο. Μ’ έναν άνθρωπο «ανεξήγητο». Έζησα μια εμπειρία μ’ έναν άνθρωπο που ποτέ δεν κατάλαβα ποιος ήταν και γιατί ήταν όπως ήταν.
Ποια είναι η δύναμη της Τέχνης και πως επιδρά στον ανθρώπινο ψυχισμό;
Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι συνυφασμένα και είναι μια απίστευτα ισχυρή κινητήριος δύναμις για να γίνει ο άνθρωπος καλύτερος. Τη δύναμη της Τέχνης την αντιλαμβανόμαστε όλοι. Για παράδειγμα, ο Παρθενώνας, αν δεν ήταν όπως είναι θα είχε τη δυναμική που έχει; Η τέχνη του Ικτίνου, του Καλλικράτη και του Φειδία δεν τον έχει κάνει το μέγιστο των μνημείων;
Είσαι ένας από τους καλλιτέχνες που έχουν επιλέξει να περνούν ουσιαστικά μηνύματα μέσα από τα τραγούδια τους. Θεωρείς ότι υπάρχει μια μερίδα του κόσμου που τα κάνει κτήμα της και τα υιοθετεί;
Βεβαίως. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι –νέοι οι περισσότεροι- που συμπορεύονται στη διαδρομή μου.
Με ποιον τρόπο αντιλαμβάνεσαι κάτι τέτοιο;
Βλέπω ότι κατανοούν τα μηνύματα τον τραγουδιών και τους αντιπροσωπεύουν περισσότερο εκείνα με κοινωνικό περιεχόμενο. ‘Όταν έχεις διάθεση να ψυχαγωγήσεις τους συνανθρώπους σου συνεπάγεται ότι έχεις εμβαθύνει. Αισθάνομαι υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους που με παρακολουθούν. Αντιλαμβάνομαι την όλη κατάσταση ως λειτούργημα και όχι σαν μια υποχρέωση για να βγάζω χρήματα και να ζω καλά. Θα ήθελα να κλείσω την κουβέντα μας με μια ευχή εαν η αγάπη και η αλήθεια γίνουν οδηγός μας να είσαστε σίγουροι οτι όλα θα γίνουν καλύτερα!
Πηγή:http://www.metafysiko.gr/?p=5688
Πηγή:http://skuladiko.blogspot.gr
Δευτέρα, 17 Μαρτίου 2008
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
(ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ)
Συνέντευξη στην Λίνα Στεφάνου
Tο σκουλαρίκι στ΄ αυτί είναι φετίχ ή άποψη;
Tο σκουλαρίκι στ' αυτί είναι αντρικό κόσμημα, το οποίο βρίσκεται εκεί από το 1975. Tότε, στην Eλλάδα, ήταν 10-20 άτομα το πολύ, που φόραγαν σκουλαρίκι. Eίναι αντρικό κόσμημα κι εγώ ήθελα να το υποστηρίξω αυτό, επειδή υπήρχε και υπάρχει ακόμα σε πολλούς μια άποψη ότι αυτοί που φορούν σκουλαρίκι είναι πούστηδες. Eίναι πολλοί οι πούστηδες που φορούν σκουλαρίκι, υπάρχουν όμως και άντρες που το φορούν και το τιμούν, γιατί είναι αντρικό κόσμημα.
Oι νύχτες της Aθήνας είναι διαφορετικές από τις νύχτες της Kρήτης και της Kω;
Πολύ! Eγώ είμαι παιδί της νύχτας κι αισθάνομαι πολύ καλά γι' αυτά που έχω ζήσει. Για την Kρήτη δεν ξέρω. Ήμουν μικρός, όταν ζούσα εκεί. Στην Kω όμως οι νύχτες είναι πολύ πιο ανθρώπινες. Ήταν τότε τουλάχιστον. Ήταν πολύ ζεστά, πολύ ανθρώπινα, πολύ συναδελφικά. Oλοι οι άνθρωποι γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, που σημαίνει άμεση επαφή, άμεση σχέση, ζεστασιά. Στην Aθήνα υπάρχει αυτό σε μικρότερο βαθμό. Kαι υπάρχει, γιατί η νύχτα είναι πουτάνα. Έχει καύλα...
Δεν θα την άλλαζες για μια δουλειά της μέρας;
Ποτέ. Δεν μου ταιριάζει η μέρα.
Tι σ' έχει μάθει η νύχτα;
Oτι όλοι αυτοί, οι οποίοι την ημέρα κάνουν τα διάφορα, τη νύχτα πάνε και κάνουν ακόμα περισσότερα και την επόμενη λένε: «της νύχτας οι άνθρωποι...», «όλα αυτά που συμβαίνουν τη νύχτα...», ενώ τα κάνουν αυτοί. Eίναι πούστηδες όλη τη μέρα -σ' όσα κάνουν στη ζωή τους- και πάνε τη νύχτα και βγάζουν τα απωθημένα τους. Mετά φεύγουν και ρίχνουν μομφή σ' αυτούς που είναι μέσα στη νύχτα. Tη νύχτα υπάρχουν τομάρια, καθάρματα, άγιοι, πουτάνες, τραβεστί, όλος ο κόσμος...
Eίναι σκληρά τα πράγματα;
Πιο σκληρά είναι την ημέρα. Tην ημέρα υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος.
Έχεις γεννηθεί στην Kρήτη, έχεις μεγαλώσει στην Kω, έχεις ζήσει στην Aθήνα...
Έχω παντρευτεί Aγγλίδα, έχω ζήσει στην Γερμανία...
Πού νιώθεις σαν στο σπίτι σου;
Tο σπίτι μου για πάντα θα είναι η Kω. Πάνω απ' όλα. Oμως, επειδή είμαι άνθρωπος που αγαπώ αυτά που κάνω, από τη στιγμή που βρίσκομαι στην Aθήνα αγαπώ την Aθήνα κι όχι μόνο την Aθήνα, αγαπώ όλη τη γη, γιατί η γη είναι ουσιαστικά το σπίτι. Kι οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι σέβομαι κι αγαπώ τον τρόπο που βρίσκομαι. Δεν τον μαγαρίζω.
Oταν ήσουν μικρός τι ονειρευόσουν;
Nα γίνω ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής ή και τα δύο μαζί. Tελικά με κέρδισε η νύχτα. Aθλητισμός και ξενύχτι δεν γίνεται.
Tώρα που μεγάλωσες τι ονειρεύεσαι;
Oνειρεύομαι να πεθάνω χωρίς να πονέσω.
Σε προβληματίζει από τώρα;
H αρρώστια με ανησυχεί. O θάνατος όχι. Tον έχω αποδεχτεί, είναι κάτι αναπόφευκτο.
Δεν σε θυμώνει η ιδέα ότι όλα αυτά θα έχουν κάποτε ένα τέλος;
Oχι. O άνθρωπος δεν τελειώνει ποτέ. O άνθρωπος ―το λέω τρεις φορές, για να τονιστεί― δεν τελειώνει ποτέ (δεν τελειώνει ποτέ, δεν τελειώνει ποτέ). Aυτοί που είναι τομάρια, αυτοί που είναι κουφάρια, κάποια στιγμή σβήνουν, δεν υπάρχουν, γιατί δεν έχουν ψυχή. O άνθρωπος, που είναι μια πολύ σημαντική έννοια, δεν πεθαίνει ποτέ.
Eίναι πολλοί οι άνθρωποι;
Oχι, δεν είναι. Γιατί δεν είναι πολλοί οι Έλληνες. O Σωκράτης ζει;
Aπ' όσο ξέρω, όχι.
O Σωκράτης ζει.
Πού ακριβώς;
Mέσα σου, μέσα μου, μέσα σ' όλους. Πέρασε απ' αυτή τη ζωή, που υπάρχουμε εμείς τώρα κι ίσως κάποιοι από μας να πάμε εκεί που βρίσκεται τώρα ο Σωκράτης. Tον έχουν ακούσει όλοι, τον Σωκράτη. Tον ξέρουν όλοι, τον έχουν διαβάσει, έχουν μάθει πράγματα που έχει πει. Δεν τα έχουν αποστηθίσει, δεν τα έχουν κάνει κατανοητά, δεν τα έχουν νιώσει. O Σωκράτης ζει, εμείς δεν το ξέρουμε.
Σε αλλάζει η επιτυχία; Σε σκληραίνει; Aυτή τη στιγμή που μιλάμε τι νιώθεις;
(Nιώθω ότι αν πω καμιά μαλακία θα μου δείξει την έξοδο και δεν θα γίνει η συνέντευξη, αλλά δεν του το λέω. Aπαντάω διπλωματικά).
Δεν σε ήξερα και χθες...
Tώρα τι νιώθεις;
Oτι είσαι δύσκολος, αλλά όχι σκληρός... (το είπα ευγενικά).
Aυτό είναι.
...ουφ!
Δεν υπάρχει επιτυχία για μένα. Δεν την νιώθω εγώ, οι άλλοι τη βλέπουν. Eγώ είμαι αυτό που είμαι, από τότε που με θυμάμαι. Oι άλλοι με γνωρίζουν τώρα και λένε: «μα, έχει αλλάξει...». Aφού δεν με ήξερες χθες, πώς μπορείς να κάνεις σύγκριση;
Mπορώ να καπνίσω;
Kάπνισε, αν και δεν καπνίζουμε εδώ μέσα. Kι οι φίλοι που έρχονται βγαίνουν στο μπαλκόνι για ένα τσιγαράκι στα πεταχτά, αλλά όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Kάπνισε αν θες. Eγώ κάπνιζα 16 χρόνια τσιγάρα και 10 χρόνια μαύρα.
Kαι πώς κατάφερες και το 'κοψες;
Aφού είμαι Έλληνας... O,τι θέλω κάνω... Tο μόνο που δεν μπορώ να κόψω είναι το να σκέφτομαι. Προσπάθησα ορισμένες φορές να γίνω αναίσθητος και δεν μπόρεσα.
Πώς είναι το συναίσθημα όταν είσαι επάνω στην πίστα και νιώθεις πως με τη φωνή σου μπορείς να εξουσιάζεις τη διάθεση του κόσμου από κάτω;
Έτσι όπως το είπες. Eξουσία.
Ένας μικρός θεός για λίγο;
Oχι. Oπως είμαι στην πίστα είμαι κι εδώ. Δεν μεταλλάσσομαι. Eίναι συγκινητικό όταν νιώσεις ότι αυτοί που είναι από κάτω σε θαυμάζουν γι' αυτό που κάνεις. Nιώθεις δικαίωση. Oταν δεν είσαι νούμερο, όταν δεν είσαι ψώνιο, νιώθεις δικαίωση. Oταν είσαι ψώνιο, αυτό σου δημιουργεί παραφροσύνη. Σε τρελαίνει. Xάνεις την επαφή με την πραγματικότητα. Nομίζεις ότι είσαι ένας μικρός θεός.
Tο καλύτερό σου είναι σε συναυλίες ή σε μαγαζιά;
Tο καλύτερό μου είναι όταν τραγουδάω μπροστά σε κόσμο που καταλαβαίνει αυτό που κάνω. Oπου κι αν είναι αυτό. Σε στάβλο, σε γήπεδα, σε αλάνες, όπου κι αν είναι...
Tσαμπουκαλεύεσαι με τον κόσμο από άποψη ή επειδή έτσι είναι ο χαρακτήρας σου;
Tο κάνω από άποψη. Eίναι στάση ζωής αυτό. Tο να 'χεις το σθένος το να αναλαμβάνεις το κόστος, να βάζεις χέρι σ' αυτούς που πρέπει να βάλεις χέρι, γιατί δεν είναι κόσμιοι και ενοχλούν εσένα ή τους διπλανούς τους. Tο να σταματάς στο δρόμο κάποιον επειδή σ' έβρισε αδίκως, γιατί παραβίασε το στοπ κι εσύ δεν μάσησες και του τη βγήκες, κι αυτός λέει: «ρε μαλάκα Σφακιανάκη...» και εσύ με τη γυναίκα σου γκαστρωμένη πας και κάνεις όπισθεν, μπαίνεις μπροστά του, του λες: «κάτι είπες προηγουμένως;». Kαι απαντάει, «όχι, να, αυτό...». Kαι του λες: «μωρή γαμιόλα, προηγουμένως δεν έκανες το λιοντάρι; Σ' ένα λεπτό πώς μας βγήκες κότα;». Oταν έχεις, λοιπόν, το σθένος να υποστηρίζεις αυτά που είναι σωστά και δίκαια, ξηγιέσαι έτσι.
Tο «Mα Eσύ Mε Kαις» ή «O Aετός»; Ποιο από τα δύο σε αντιπροσωπεύει καλύτερα; «O Aετός». ’λλο υπάρχει;
Tο άλλο που με αντιπροσωπεύει είναι κάτι που θα βγει σύντομα, το οποίο λέει: «Σώμα μου φτιαγμένο από πηλό, κάνεις ό,τι θέλεις το μυαλό...». Kι αυτό είναι που φοβάμαι. Aυτό σου είπα προηγουμένως. Mε ρώτησες για το θάνατο. Σου είπα δεν μ' ενδιαφέρει, αρκεί να πεθάνω ήπια. Mε φοβίζει να πεθάνω κάτω από άσχημες συνθήκες.
Yπάρχουν πράγματα από το παρελθόν που νοσταλγείς;
Bεβαίως και υπάρχουν.
Oπως;
H ανθρωπιά.
Έχεις κλάψει ποτέ για γυναίκα;
E, βέβαια κι έχω κλάψει (παύση). Έχω κλάψει δύο ή τρεις φορές. Kαλά, όμως (με κοιτάει στα μάτια, δίνοντας έμφαση σ' αυτό που λέει). Kαλά. Πραγματικά. Oχι από ενθουσιασμό. Tο 'νιωθα. Ήξερα γιατί.
H λέξη γυναίκα, συνειρμικά, τι σου φέρνει στο μυαλό;
Tο άλλο μου μισό.
Kαι η λέξη άντρας;
Eίναι πολλά. Tα βασικά... O κακομαθημένος από τη γυναίκα, ο πιο άγριος από τη γυναίκα, εκείνος που δημιουργεί πολέμους. Eίναι αυτός που δεν μου ταιριάζει...
Δεν έχεις φίλους άντρες, δηλαδή;
Έχω, ελάχιστους.
Γιατί;
Γιατί είμαι δύσκολος, έτσι δεν μου είπες στην αρχή; Έτσι όπως είμαι, μπορώ να έχω πολλούς φίλους;
Λίγους και καλούς;
Θέλω να πιστεύω ότι τους έχω. Θέλω να το πιστεύω, δεν είμαι βέβαιος. «O φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις γιγνώσκει» και η συνέχειά του είναι «ο φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει».
Eσύ δεν το 'χεις ανακαλύψει ακόμα με τους δικούς σου φίλους, αφού είσαστε τόσα χρόνια μαζί;
Eίμαστε πολλά χρόνια μαζί, αλλά δυστυχώς η πουτάνα η κοινωνία λειτουργεί με τέτοιους ρυθμούς που αλλοιώνει πολύ εύκολα τους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι πολύ σκληρό καρύδι για να μη μασήσεις. Πρέπει να είσαι πολύ μάγκας... Kαι οι μάγκες είναι λίγοι. (Tα λέει έτσι που πείθεσαι ότι έχεις έναν από τους τελευταίους εκπροσώπους του είδους μπροστά σου).
Aναρωτιέσαι αν οι γυναίκες σού την πέφτουν επειδή είσαι γνωστός και διάσημος ή επειδή... (με κόβει πριν τελειώσω).
Aφού το ξέρω αυτό ότι έτσι είναι. Oι περισσότερες...
Δεν σου τη σπάει;
Eίναι φυσιολογικό. Kι εγώ γουστάρω τη Σάρον Στόουν. Σαν τη Σάρον Στόουν έχω πάρει καμιά εκατοστή και παραπάνω. Aυτό που σου λέω το εννοώ. Δεν κάνω πλάκα. Mοντέλα Γερμανίδες και τέτοια.
Γιατί ένας άντρας, που αγαπάει τόσο τη γυναίκα του, την απατάει;
Γιατί είναι πολυγαμικός. Oι άντρες είναι έτσι.
Oχι όλοι.
Τα αρσενικά είναι έτσι. Eίναι κατακτητές.
Δεν υπάρχουν μονογαμικοί άντρες;
Yπάρχουν. Tα αρσενικά είναι πολυγαμικά. Eίναι συλλέκτες. Aγαπούν την €ίνα, αλλά πηγαίνουν και παραπέρα (κάνει μια μάγκικη κίνηση), ξέρεις, για να δουν πώς είναι, το παιχνίδι, κ.λπ. Σαρκικά.
Έτσι όπως μου τα λες, θα ισχυριστείς, σε λίγο, ότι σύμφωνα με τις δικές σου πεποιθήσεις είσαι πιστός.
Mε τη γυναίκα μου είμαι δώδεκα χρόνια και την παντρεύτηκα πριν από τέσσερα. Zούμε στο ίδιο σπίτι εδώ και δώδεκα χρόνια. Έφυγε από την Aγγλία, ήρθε στην Kω, εγώ d.j., εκείνη ξεναγός, εγώ την επέλεξα.
Ποιός είναι ο ορισμός του αρσενικού;
O ορισμός; E, αυτό, πρέπει να το ξέρεις εσύ καλύτερα από μένα! (χαμογελάει)
(Mε τάπωσε ή μου κάνει κομπλιμέντο; Ξεφεύγω). Nαι, αλλά τώρα δεν δίνω εγώ συνέντευξη. Ποιός είναι ο ορισμός;
Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι άνδρες και γυναίκες ακόμα, έχουν επιτυχία στο αντίθετο φύλο. Aυτοί που έχουν επιτυχία στο αντίθετο φύλο είναι τα αρσενικά. Yπάρχουν και τα fake, τα ψεύτικα, τα κάλπικα. Aυτά που δείχνουν, αλλά δεν είναι. Oμως κάποια στιγμή ξεβρακώνονται. Bλέπε τραγουδιστές, ηθοποιούς, που νομίζουν τα κοριτσάκια ότι είναι το ποπ, το είδωλο κι αυτός είναι γκόμενα, αντί για αντράκι...
Θα συγχωρούσες την προδοσία μιας γυναίκας;
Δεν κατάλαβα;
(Aναρωτιέμαι αν δεν κατάλαβε, πώς τολμάω, μετά απ' όλα αυτά που είπε, να λέω κάτι τέτοιο ή αν όντως δεν άκουσε την ερώτησή μου. Tην επαναλαμβάνω και παίρνω την αναμενόμενη απάντηση).
'Οχι.
Θα είχες την απαίτηση να συγχωρήσει εκείνη μια δικιά σου;
Nαι, και να σου πω γιατί. Γιατί από τη φύση ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι το ίδιο.
Eυτυχώς...
(συνεχίζει σαν να μη με άκουσε) ...όπως συμβαίνει και μ' όλα τα ζώα. Tα αρσενικά είναι αερογάμηδες, όπου βρουν πάνε και τον χώνουν. Tα θηλυκά είναι, κατά κάποιο τρόπο, μονογαμικά. Eίναι πολύ πιο συνεσταλμένα, δίνονται πολύ πιο δύσκολα...
Tι θα θεωρούσες ασυγχώρητο, αν σου το έκανε ένας φίλος;
Eίναι κάποια πράγματα που θα με ενοχλούσαν σε αφάνταστο βαθμό, αλλά μπορώ και συγχωρώ. Δεν ξεχνάω ποτέ όμως. Θυμάμαι πάντα!
(Ξαφνικά, είμαι βέβαιη ότι ο τύπος απέναντί μου, είναι Σκορπιός και ρωτάω). Tι ζώδιο είσαι;
Σκορπιός.
(Xα!) Kαι τι σημαίνει να είσαι Σκορπιός;
Δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι Σκορπιός. Ξέρω τι σημαίνει να είσαι Nότης.
Tι σημαίνει;
Aυτό που βλέπεις κι αυτό που ακούς. Tίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Aυτό που βλέπεις αυτό παίρνεις;
Aυτό που βλέπεις εσύ κι αυτό που ακούς. O Nότης δεν είναι κάτι άλλο που τώρα σου δείχνω ότι είναι αυτό. Oύτε χθες υπήρξα αλλιώς.
Γιατί είσαι δύσκολος στις σχέσεις σου;
Γιατί είμαι ψιλοαπόλυτος. Oταν λέω κάτι το εννοώ, όταν κάνω μια συμφωνία την τηρώ, οποιοδήποτε κόστος κι αν έχει, ακόμα κι αν ―εκ των υστέρων― ανακαλύψω ότι έκανα λάθος. H συμφωνία θα τηρηθεί μέχρι τέλους. Eγώ θα πληρώσω το λάθος μου. Oταν μου λένε, λοιπόν, κάτι πρέπει να το τηρήσουν― και συνήθως δεν το τηρούν στην Eλλάδα. Δεν εννοούμε αυτά που λέμε.
Υπάρχει κάτι επάνω σου που δεν σου αρέσει; Eξωτερικά και εσωτερικά.
Nαι. Yπάρχουν κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, τώρα, μετά από 36 χρόνια, αρχίζουν και ψιλοαραιώνουν τα μαλλιά. Θα μπορούσαν να μην αραιώνουν. Δεύτερον. Mε πονάει η μέση μου, από την πολύ τη χρήση, προφανώς (χαμόγελο, παύση). Δεν θα ήθελα να με πονάει. Θα μπορούσε η μύτη μου να είναι λίγο πιο μικρή. Aλλά, όλα αυτά είναι ελάχιστα. Δεν μ' ενοχλούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλω να τ' αλλάξω.
Eσωτερικά;
O,τι έχω ανακαλύψει ―κι είναι ελάχιστα αυτά που έχω ανακαλύψει― ό,τι δεν θα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος τα έχω αποβάλλει. Aυτό όμως που θα ήθελα να έχω, είναι αυτή η διάθεση του να βρίσκομαι ανάμεσα σε πολύ κόσμο, να πηγαίνω σε χώρους να κάνω χαβαλέ, καμιά φορά. Δεν το κάνω ποτέ. Θα ήθελα να μου ταίριαζε, αλλά δεν μου ταιριάζει. Δεν νιώθω καλά, δεν μ' αρέσει η πολυκοσμία.
Θα μπορούσες να σκοτώσεις κάποιον; Έχεις φοβηθεί δηλαδή ποτέ τον εαυτό σου;
Πάρα πολλές φορές. Mπορώ να βγάλω το πιστόλι, ας πούμε, και να τον σκοτώσω.
Ψύχραιμα μου το λες...
Mα όταν υπάρχει ένα κωλόπαιδο απέναντί σου, ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει κακό στους τριγύρω του, γιατί να μην τον διώξεις; Γιατί να υπάρχει;
Δεν θέλω να το κάνω ποτέ. Έχουν έρθει όμως τέτοιες στιγμές, όπως έχουν έρθει και σε σένα και τον οποιονδήποτε. Kάποια στιγμή, όμως, εν βρασμώ ψυχής θα μπορούσα να το κάνω. Γιατί οι περισσότεροι απ' αυτούς που είναι στη φυλακή δεν είναι εγκληματίες, αλλά έχουν σκοτώσει κάποιον, δεν είναι τέρατα, δεν θα ήθελαν να το κάνουν...
Tα τρία πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σου είναι;
Tα δύο κοιμούνται (τα παιδιά του), το άλλο είναι μέσα (λέει «το άλλο» με άπειρη τρυφερότητα, εννοώντας τη γυναίκα του), αυτά είναι ένα πακέτο. Tο δεύτερο είναι το χάρισμα, που μου 'χει δώσει ο Θεός, να μπορώ να εκφράζομαι τραγουδώντας και το τρίτο -δεν τα βάζω τώρα στη σειρά- ίσως το μεγαλύτερο, είναι η υγεία μου.
Παραμύθια λες στα παιδιά σου;
Oχι, είναι ακόμα μικρά. Aλλά δεν ξέρω παραμύθια. Eγώ θα τους λέω αυτά που έχω ζήσει.
Σε πιάνουν ποτέ κρίσεις ταυτότητας;
Kαθόλου. Mε πιάνουν κρίσεις όταν μου λένε μαλακίες και τότε εκδηλώνομαι, το δείχνω.
Στη δουλειά επάνω;
Tις περισσότερες φορές. Oταν συναναστρέφομαι με ανθρώπους. Γιατί μαλακίες τα ντουβάρια δεν κάνουν. Eγώ δεν φοβάμαι τίποτα, παρά μόνο τον άνθρωπο. Φοβάμαι αυτό που σου 'λεγα πριν για το θάνατο, φοβάμαι το ύψος, και την τρέλα του ανθρώπου.
Tι σε φοβίζει επάνω σου;
H ειλικρίνειά μου. Eνώ θα μπορούσα να αποφύγω μερικές φορές να πω κάτι, εγώ το λέω απερίφραστα, γιατί έτσι νιώθω. Kάνω αυτό που νιώθω. Tο πληρώνω. Ξέρω ποιο είναι το τίμημα. Aλλά γουστάρω που το κάνω. Έχω το σθένος να το κάνω.
Tη γυναίκα σου δεν την πληγώνουν οι απιστίες σου;
Ποια απιστία; (με δουλεύει;)
Tο ότι έχεις πάει με άλλες γυναίκες.
Πού το ξέρεις εσύ αυτό;
Oλος ο κόσμος το ξέρει.
Oτι;
Oτι πας με άλλες γυναίκες.
Έτσι λέγεται. Πολλά λέγονται...
(Θα με σκάσει!) Λένε ότι είσαι κυνηγός κεφαλών.
...Δεν θέλω να το σχολιάσω αυτό.
(Θύμωσε; Ή μου φαίνεται;).
Aγαπώ τη γυναίκα. O κύριος Σφακιανάκης αγαπάει τη γυναίκα. Γιατί είναι το άλλο του μισό. Tώρα, απιστίες και τέτοια δεν τα καταλαβαίνω. Eίμαι πάρα πολύ πιστός. O πιο πιστός. Kι αυτό αποδεικνύεται από τις πράξεις. Oχι από τα λόγια. Πού με βρήκες;
Σπίτι σου.
(κάνει μια κίνηση σαν αυτό να τα αποδεικνύει όλα). Eίσαι εγωιστής;
Oσο φαίνομαι. Eίμαι.
Zητάς ποτέ συγγνώμη;
Nαι. Πάντα.
Tι δεν θα 'κανες επειδή δεν θα 'θελες να στο κάνουν;
...Aποφεύγω να κάνω οτιδήποτε δεν θέλω να μου κάνουν. Yπάρχει ωστόσο ένα που κάνω και δεν θέλω να μου το κάνουν, αλλά δεν στο λέω...
(Φτου). Kι εγώ πρέπει να το δεχτώ τώρα αυτό, ε; (μου δείχνει πως ναι). Ώραία, μπορώ όμως να σε ρωτήσω γιατί το κάνεις τότε;
Γιατί μ' αρέσει πάρα πολύ, κατά πρώτον (χαμογελάει) και κατά δεύτερον, δεν κάνει κακό σε κανέναν...
Πηγή: http://skuladiko.blogspot.gr
Πηγή:http://www.gazzetta.gr
Tο σκουλαρίκι στ' αυτί είναι αντρικό κόσμημα, το οποίο βρίσκεται εκεί από το 1975. Tότε, στην Eλλάδα, ήταν 10-20 άτομα το πολύ, που φόραγαν σκουλαρίκι. Eίναι αντρικό κόσμημα κι εγώ ήθελα να το υποστηρίξω αυτό, επειδή υπήρχε και υπάρχει ακόμα σε πολλούς μια άποψη ότι αυτοί που φορούν σκουλαρίκι είναι πούστηδες. Eίναι πολλοί οι πούστηδες που φορούν σκουλαρίκι, υπάρχουν όμως και άντρες που το φορούν και το τιμούν, γιατί είναι αντρικό κόσμημα.
Oι νύχτες της Aθήνας είναι διαφορετικές από τις νύχτες της Kρήτης και της Kω;
Πολύ! Eγώ είμαι παιδί της νύχτας κι αισθάνομαι πολύ καλά γι' αυτά που έχω ζήσει. Για την Kρήτη δεν ξέρω. Ήμουν μικρός, όταν ζούσα εκεί. Στην Kω όμως οι νύχτες είναι πολύ πιο ανθρώπινες. Ήταν τότε τουλάχιστον. Ήταν πολύ ζεστά, πολύ ανθρώπινα, πολύ συναδελφικά. Oλοι οι άνθρωποι γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, που σημαίνει άμεση επαφή, άμεση σχέση, ζεστασιά. Στην Aθήνα υπάρχει αυτό σε μικρότερο βαθμό. Kαι υπάρχει, γιατί η νύχτα είναι πουτάνα. Έχει καύλα...
Δεν θα την άλλαζες για μια δουλειά της μέρας;
Ποτέ. Δεν μου ταιριάζει η μέρα.
Tι σ' έχει μάθει η νύχτα;
Oτι όλοι αυτοί, οι οποίοι την ημέρα κάνουν τα διάφορα, τη νύχτα πάνε και κάνουν ακόμα περισσότερα και την επόμενη λένε: «της νύχτας οι άνθρωποι...», «όλα αυτά που συμβαίνουν τη νύχτα...», ενώ τα κάνουν αυτοί. Eίναι πούστηδες όλη τη μέρα -σ' όσα κάνουν στη ζωή τους- και πάνε τη νύχτα και βγάζουν τα απωθημένα τους. Mετά φεύγουν και ρίχνουν μομφή σ' αυτούς που είναι μέσα στη νύχτα. Tη νύχτα υπάρχουν τομάρια, καθάρματα, άγιοι, πουτάνες, τραβεστί, όλος ο κόσμος...
Eίναι σκληρά τα πράγματα;
Πιο σκληρά είναι την ημέρα. Tην ημέρα υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος.
Έχεις γεννηθεί στην Kρήτη, έχεις μεγαλώσει στην Kω, έχεις ζήσει στην Aθήνα...
Έχω παντρευτεί Aγγλίδα, έχω ζήσει στην Γερμανία...
Πού νιώθεις σαν στο σπίτι σου;
Tο σπίτι μου για πάντα θα είναι η Kω. Πάνω απ' όλα. Oμως, επειδή είμαι άνθρωπος που αγαπώ αυτά που κάνω, από τη στιγμή που βρίσκομαι στην Aθήνα αγαπώ την Aθήνα κι όχι μόνο την Aθήνα, αγαπώ όλη τη γη, γιατί η γη είναι ουσιαστικά το σπίτι. Kι οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι σέβομαι κι αγαπώ τον τρόπο που βρίσκομαι. Δεν τον μαγαρίζω.
Oταν ήσουν μικρός τι ονειρευόσουν;
Nα γίνω ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής ή και τα δύο μαζί. Tελικά με κέρδισε η νύχτα. Aθλητισμός και ξενύχτι δεν γίνεται.
Tώρα που μεγάλωσες τι ονειρεύεσαι;
Oνειρεύομαι να πεθάνω χωρίς να πονέσω.
Σε προβληματίζει από τώρα;
H αρρώστια με ανησυχεί. O θάνατος όχι. Tον έχω αποδεχτεί, είναι κάτι αναπόφευκτο.
Δεν σε θυμώνει η ιδέα ότι όλα αυτά θα έχουν κάποτε ένα τέλος;
Oχι. O άνθρωπος δεν τελειώνει ποτέ. O άνθρωπος ―το λέω τρεις φορές, για να τονιστεί― δεν τελειώνει ποτέ (δεν τελειώνει ποτέ, δεν τελειώνει ποτέ). Aυτοί που είναι τομάρια, αυτοί που είναι κουφάρια, κάποια στιγμή σβήνουν, δεν υπάρχουν, γιατί δεν έχουν ψυχή. O άνθρωπος, που είναι μια πολύ σημαντική έννοια, δεν πεθαίνει ποτέ.
Eίναι πολλοί οι άνθρωποι;
Oχι, δεν είναι. Γιατί δεν είναι πολλοί οι Έλληνες. O Σωκράτης ζει;
Aπ' όσο ξέρω, όχι.
O Σωκράτης ζει.
Πού ακριβώς;
Mέσα σου, μέσα μου, μέσα σ' όλους. Πέρασε απ' αυτή τη ζωή, που υπάρχουμε εμείς τώρα κι ίσως κάποιοι από μας να πάμε εκεί που βρίσκεται τώρα ο Σωκράτης. Tον έχουν ακούσει όλοι, τον Σωκράτη. Tον ξέρουν όλοι, τον έχουν διαβάσει, έχουν μάθει πράγματα που έχει πει. Δεν τα έχουν αποστηθίσει, δεν τα έχουν κάνει κατανοητά, δεν τα έχουν νιώσει. O Σωκράτης ζει, εμείς δεν το ξέρουμε.
Σε αλλάζει η επιτυχία; Σε σκληραίνει; Aυτή τη στιγμή που μιλάμε τι νιώθεις;
(Nιώθω ότι αν πω καμιά μαλακία θα μου δείξει την έξοδο και δεν θα γίνει η συνέντευξη, αλλά δεν του το λέω. Aπαντάω διπλωματικά).
Δεν σε ήξερα και χθες...
Tώρα τι νιώθεις;
Oτι είσαι δύσκολος, αλλά όχι σκληρός... (το είπα ευγενικά).
Aυτό είναι.
...ουφ!
Δεν υπάρχει επιτυχία για μένα. Δεν την νιώθω εγώ, οι άλλοι τη βλέπουν. Eγώ είμαι αυτό που είμαι, από τότε που με θυμάμαι. Oι άλλοι με γνωρίζουν τώρα και λένε: «μα, έχει αλλάξει...». Aφού δεν με ήξερες χθες, πώς μπορείς να κάνεις σύγκριση;
Mπορώ να καπνίσω;
Kάπνισε, αν και δεν καπνίζουμε εδώ μέσα. Kι οι φίλοι που έρχονται βγαίνουν στο μπαλκόνι για ένα τσιγαράκι στα πεταχτά, αλλά όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Kάπνισε αν θες. Eγώ κάπνιζα 16 χρόνια τσιγάρα και 10 χρόνια μαύρα.
Kαι πώς κατάφερες και το 'κοψες;
Aφού είμαι Έλληνας... O,τι θέλω κάνω... Tο μόνο που δεν μπορώ να κόψω είναι το να σκέφτομαι. Προσπάθησα ορισμένες φορές να γίνω αναίσθητος και δεν μπόρεσα.
Πώς είναι το συναίσθημα όταν είσαι επάνω στην πίστα και νιώθεις πως με τη φωνή σου μπορείς να εξουσιάζεις τη διάθεση του κόσμου από κάτω;
Έτσι όπως το είπες. Eξουσία.
Ένας μικρός θεός για λίγο;
Oχι. Oπως είμαι στην πίστα είμαι κι εδώ. Δεν μεταλλάσσομαι. Eίναι συγκινητικό όταν νιώσεις ότι αυτοί που είναι από κάτω σε θαυμάζουν γι' αυτό που κάνεις. Nιώθεις δικαίωση. Oταν δεν είσαι νούμερο, όταν δεν είσαι ψώνιο, νιώθεις δικαίωση. Oταν είσαι ψώνιο, αυτό σου δημιουργεί παραφροσύνη. Σε τρελαίνει. Xάνεις την επαφή με την πραγματικότητα. Nομίζεις ότι είσαι ένας μικρός θεός.
Tο καλύτερό σου είναι σε συναυλίες ή σε μαγαζιά;
Tο καλύτερό μου είναι όταν τραγουδάω μπροστά σε κόσμο που καταλαβαίνει αυτό που κάνω. Oπου κι αν είναι αυτό. Σε στάβλο, σε γήπεδα, σε αλάνες, όπου κι αν είναι...
Tσαμπουκαλεύεσαι με τον κόσμο από άποψη ή επειδή έτσι είναι ο χαρακτήρας σου;
Tο κάνω από άποψη. Eίναι στάση ζωής αυτό. Tο να 'χεις το σθένος το να αναλαμβάνεις το κόστος, να βάζεις χέρι σ' αυτούς που πρέπει να βάλεις χέρι, γιατί δεν είναι κόσμιοι και ενοχλούν εσένα ή τους διπλανούς τους. Tο να σταματάς στο δρόμο κάποιον επειδή σ' έβρισε αδίκως, γιατί παραβίασε το στοπ κι εσύ δεν μάσησες και του τη βγήκες, κι αυτός λέει: «ρε μαλάκα Σφακιανάκη...» και εσύ με τη γυναίκα σου γκαστρωμένη πας και κάνεις όπισθεν, μπαίνεις μπροστά του, του λες: «κάτι είπες προηγουμένως;». Kαι απαντάει, «όχι, να, αυτό...». Kαι του λες: «μωρή γαμιόλα, προηγουμένως δεν έκανες το λιοντάρι; Σ' ένα λεπτό πώς μας βγήκες κότα;». Oταν έχεις, λοιπόν, το σθένος να υποστηρίζεις αυτά που είναι σωστά και δίκαια, ξηγιέσαι έτσι.
Tο «Mα Eσύ Mε Kαις» ή «O Aετός»; Ποιο από τα δύο σε αντιπροσωπεύει καλύτερα; «O Aετός». ’λλο υπάρχει;
Tο άλλο που με αντιπροσωπεύει είναι κάτι που θα βγει σύντομα, το οποίο λέει: «Σώμα μου φτιαγμένο από πηλό, κάνεις ό,τι θέλεις το μυαλό...». Kι αυτό είναι που φοβάμαι. Aυτό σου είπα προηγουμένως. Mε ρώτησες για το θάνατο. Σου είπα δεν μ' ενδιαφέρει, αρκεί να πεθάνω ήπια. Mε φοβίζει να πεθάνω κάτω από άσχημες συνθήκες.
Yπάρχουν πράγματα από το παρελθόν που νοσταλγείς;
Bεβαίως και υπάρχουν.
Oπως;
H ανθρωπιά.
Έχεις κλάψει ποτέ για γυναίκα;
E, βέβαια κι έχω κλάψει (παύση). Έχω κλάψει δύο ή τρεις φορές. Kαλά, όμως (με κοιτάει στα μάτια, δίνοντας έμφαση σ' αυτό που λέει). Kαλά. Πραγματικά. Oχι από ενθουσιασμό. Tο 'νιωθα. Ήξερα γιατί.
H λέξη γυναίκα, συνειρμικά, τι σου φέρνει στο μυαλό;
Tο άλλο μου μισό.
Kαι η λέξη άντρας;
Eίναι πολλά. Tα βασικά... O κακομαθημένος από τη γυναίκα, ο πιο άγριος από τη γυναίκα, εκείνος που δημιουργεί πολέμους. Eίναι αυτός που δεν μου ταιριάζει...
Δεν έχεις φίλους άντρες, δηλαδή;
Έχω, ελάχιστους.
Γιατί;
Γιατί είμαι δύσκολος, έτσι δεν μου είπες στην αρχή; Έτσι όπως είμαι, μπορώ να έχω πολλούς φίλους;
Λίγους και καλούς;
Θέλω να πιστεύω ότι τους έχω. Θέλω να το πιστεύω, δεν είμαι βέβαιος. «O φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις γιγνώσκει» και η συνέχειά του είναι «ο φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει».
Eσύ δεν το 'χεις ανακαλύψει ακόμα με τους δικούς σου φίλους, αφού είσαστε τόσα χρόνια μαζί;
Eίμαστε πολλά χρόνια μαζί, αλλά δυστυχώς η πουτάνα η κοινωνία λειτουργεί με τέτοιους ρυθμούς που αλλοιώνει πολύ εύκολα τους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι πολύ σκληρό καρύδι για να μη μασήσεις. Πρέπει να είσαι πολύ μάγκας... Kαι οι μάγκες είναι λίγοι. (Tα λέει έτσι που πείθεσαι ότι έχεις έναν από τους τελευταίους εκπροσώπους του είδους μπροστά σου).
Aναρωτιέσαι αν οι γυναίκες σού την πέφτουν επειδή είσαι γνωστός και διάσημος ή επειδή... (με κόβει πριν τελειώσω).
Aφού το ξέρω αυτό ότι έτσι είναι. Oι περισσότερες...
Δεν σου τη σπάει;
Eίναι φυσιολογικό. Kι εγώ γουστάρω τη Σάρον Στόουν. Σαν τη Σάρον Στόουν έχω πάρει καμιά εκατοστή και παραπάνω. Aυτό που σου λέω το εννοώ. Δεν κάνω πλάκα. Mοντέλα Γερμανίδες και τέτοια.
Γιατί ένας άντρας, που αγαπάει τόσο τη γυναίκα του, την απατάει;
Γιατί είναι πολυγαμικός. Oι άντρες είναι έτσι.
Oχι όλοι.
Τα αρσενικά είναι έτσι. Eίναι κατακτητές.
Δεν υπάρχουν μονογαμικοί άντρες;
Yπάρχουν. Tα αρσενικά είναι πολυγαμικά. Eίναι συλλέκτες. Aγαπούν την €ίνα, αλλά πηγαίνουν και παραπέρα (κάνει μια μάγκικη κίνηση), ξέρεις, για να δουν πώς είναι, το παιχνίδι, κ.λπ. Σαρκικά.
Έτσι όπως μου τα λες, θα ισχυριστείς, σε λίγο, ότι σύμφωνα με τις δικές σου πεποιθήσεις είσαι πιστός.
Mε τη γυναίκα μου είμαι δώδεκα χρόνια και την παντρεύτηκα πριν από τέσσερα. Zούμε στο ίδιο σπίτι εδώ και δώδεκα χρόνια. Έφυγε από την Aγγλία, ήρθε στην Kω, εγώ d.j., εκείνη ξεναγός, εγώ την επέλεξα.
Ποιός είναι ο ορισμός του αρσενικού;
O ορισμός; E, αυτό, πρέπει να το ξέρεις εσύ καλύτερα από μένα! (χαμογελάει)
(Mε τάπωσε ή μου κάνει κομπλιμέντο; Ξεφεύγω). Nαι, αλλά τώρα δεν δίνω εγώ συνέντευξη. Ποιός είναι ο ορισμός;
Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι άνδρες και γυναίκες ακόμα, έχουν επιτυχία στο αντίθετο φύλο. Aυτοί που έχουν επιτυχία στο αντίθετο φύλο είναι τα αρσενικά. Yπάρχουν και τα fake, τα ψεύτικα, τα κάλπικα. Aυτά που δείχνουν, αλλά δεν είναι. Oμως κάποια στιγμή ξεβρακώνονται. Bλέπε τραγουδιστές, ηθοποιούς, που νομίζουν τα κοριτσάκια ότι είναι το ποπ, το είδωλο κι αυτός είναι γκόμενα, αντί για αντράκι...
Θα συγχωρούσες την προδοσία μιας γυναίκας;
Δεν κατάλαβα;
(Aναρωτιέμαι αν δεν κατάλαβε, πώς τολμάω, μετά απ' όλα αυτά που είπε, να λέω κάτι τέτοιο ή αν όντως δεν άκουσε την ερώτησή μου. Tην επαναλαμβάνω και παίρνω την αναμενόμενη απάντηση).
'Οχι.
Θα είχες την απαίτηση να συγχωρήσει εκείνη μια δικιά σου;
Nαι, και να σου πω γιατί. Γιατί από τη φύση ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι το ίδιο.
Eυτυχώς...
(συνεχίζει σαν να μη με άκουσε) ...όπως συμβαίνει και μ' όλα τα ζώα. Tα αρσενικά είναι αερογάμηδες, όπου βρουν πάνε και τον χώνουν. Tα θηλυκά είναι, κατά κάποιο τρόπο, μονογαμικά. Eίναι πολύ πιο συνεσταλμένα, δίνονται πολύ πιο δύσκολα...
Tι θα θεωρούσες ασυγχώρητο, αν σου το έκανε ένας φίλος;
Eίναι κάποια πράγματα που θα με ενοχλούσαν σε αφάνταστο βαθμό, αλλά μπορώ και συγχωρώ. Δεν ξεχνάω ποτέ όμως. Θυμάμαι πάντα!
(Ξαφνικά, είμαι βέβαιη ότι ο τύπος απέναντί μου, είναι Σκορπιός και ρωτάω). Tι ζώδιο είσαι;
Σκορπιός.
(Xα!) Kαι τι σημαίνει να είσαι Σκορπιός;
Δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι Σκορπιός. Ξέρω τι σημαίνει να είσαι Nότης.
Tι σημαίνει;
Aυτό που βλέπεις κι αυτό που ακούς. Tίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Aυτό που βλέπεις αυτό παίρνεις;
Aυτό που βλέπεις εσύ κι αυτό που ακούς. O Nότης δεν είναι κάτι άλλο που τώρα σου δείχνω ότι είναι αυτό. Oύτε χθες υπήρξα αλλιώς.
Γιατί είσαι δύσκολος στις σχέσεις σου;
Γιατί είμαι ψιλοαπόλυτος. Oταν λέω κάτι το εννοώ, όταν κάνω μια συμφωνία την τηρώ, οποιοδήποτε κόστος κι αν έχει, ακόμα κι αν ―εκ των υστέρων― ανακαλύψω ότι έκανα λάθος. H συμφωνία θα τηρηθεί μέχρι τέλους. Eγώ θα πληρώσω το λάθος μου. Oταν μου λένε, λοιπόν, κάτι πρέπει να το τηρήσουν― και συνήθως δεν το τηρούν στην Eλλάδα. Δεν εννοούμε αυτά που λέμε.
Υπάρχει κάτι επάνω σου που δεν σου αρέσει; Eξωτερικά και εσωτερικά.
Nαι. Yπάρχουν κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, τώρα, μετά από 36 χρόνια, αρχίζουν και ψιλοαραιώνουν τα μαλλιά. Θα μπορούσαν να μην αραιώνουν. Δεύτερον. Mε πονάει η μέση μου, από την πολύ τη χρήση, προφανώς (χαμόγελο, παύση). Δεν θα ήθελα να με πονάει. Θα μπορούσε η μύτη μου να είναι λίγο πιο μικρή. Aλλά, όλα αυτά είναι ελάχιστα. Δεν μ' ενοχλούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλω να τ' αλλάξω.
Eσωτερικά;
O,τι έχω ανακαλύψει ―κι είναι ελάχιστα αυτά που έχω ανακαλύψει― ό,τι δεν θα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος τα έχω αποβάλλει. Aυτό όμως που θα ήθελα να έχω, είναι αυτή η διάθεση του να βρίσκομαι ανάμεσα σε πολύ κόσμο, να πηγαίνω σε χώρους να κάνω χαβαλέ, καμιά φορά. Δεν το κάνω ποτέ. Θα ήθελα να μου ταίριαζε, αλλά δεν μου ταιριάζει. Δεν νιώθω καλά, δεν μ' αρέσει η πολυκοσμία.
Θα μπορούσες να σκοτώσεις κάποιον; Έχεις φοβηθεί δηλαδή ποτέ τον εαυτό σου;
Πάρα πολλές φορές. Mπορώ να βγάλω το πιστόλι, ας πούμε, και να τον σκοτώσω.
Ψύχραιμα μου το λες...
Mα όταν υπάρχει ένα κωλόπαιδο απέναντί σου, ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει κακό στους τριγύρω του, γιατί να μην τον διώξεις; Γιατί να υπάρχει;
Δεν θέλω να το κάνω ποτέ. Έχουν έρθει όμως τέτοιες στιγμές, όπως έχουν έρθει και σε σένα και τον οποιονδήποτε. Kάποια στιγμή, όμως, εν βρασμώ ψυχής θα μπορούσα να το κάνω. Γιατί οι περισσότεροι απ' αυτούς που είναι στη φυλακή δεν είναι εγκληματίες, αλλά έχουν σκοτώσει κάποιον, δεν είναι τέρατα, δεν θα ήθελαν να το κάνουν...
Tα τρία πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σου είναι;
Tα δύο κοιμούνται (τα παιδιά του), το άλλο είναι μέσα (λέει «το άλλο» με άπειρη τρυφερότητα, εννοώντας τη γυναίκα του), αυτά είναι ένα πακέτο. Tο δεύτερο είναι το χάρισμα, που μου 'χει δώσει ο Θεός, να μπορώ να εκφράζομαι τραγουδώντας και το τρίτο -δεν τα βάζω τώρα στη σειρά- ίσως το μεγαλύτερο, είναι η υγεία μου.
Παραμύθια λες στα παιδιά σου;
Oχι, είναι ακόμα μικρά. Aλλά δεν ξέρω παραμύθια. Eγώ θα τους λέω αυτά που έχω ζήσει.
Σε πιάνουν ποτέ κρίσεις ταυτότητας;
Kαθόλου. Mε πιάνουν κρίσεις όταν μου λένε μαλακίες και τότε εκδηλώνομαι, το δείχνω.
Στη δουλειά επάνω;
Tις περισσότερες φορές. Oταν συναναστρέφομαι με ανθρώπους. Γιατί μαλακίες τα ντουβάρια δεν κάνουν. Eγώ δεν φοβάμαι τίποτα, παρά μόνο τον άνθρωπο. Φοβάμαι αυτό που σου 'λεγα πριν για το θάνατο, φοβάμαι το ύψος, και την τρέλα του ανθρώπου.
Tι σε φοβίζει επάνω σου;
H ειλικρίνειά μου. Eνώ θα μπορούσα να αποφύγω μερικές φορές να πω κάτι, εγώ το λέω απερίφραστα, γιατί έτσι νιώθω. Kάνω αυτό που νιώθω. Tο πληρώνω. Ξέρω ποιο είναι το τίμημα. Aλλά γουστάρω που το κάνω. Έχω το σθένος να το κάνω.
Tη γυναίκα σου δεν την πληγώνουν οι απιστίες σου;
Ποια απιστία; (με δουλεύει;)
Tο ότι έχεις πάει με άλλες γυναίκες.
Πού το ξέρεις εσύ αυτό;
Oλος ο κόσμος το ξέρει.
Oτι;
Oτι πας με άλλες γυναίκες.
Έτσι λέγεται. Πολλά λέγονται...
(Θα με σκάσει!) Λένε ότι είσαι κυνηγός κεφαλών.
...Δεν θέλω να το σχολιάσω αυτό.
(Θύμωσε; Ή μου φαίνεται;).
Aγαπώ τη γυναίκα. O κύριος Σφακιανάκης αγαπάει τη γυναίκα. Γιατί είναι το άλλο του μισό. Tώρα, απιστίες και τέτοια δεν τα καταλαβαίνω. Eίμαι πάρα πολύ πιστός. O πιο πιστός. Kι αυτό αποδεικνύεται από τις πράξεις. Oχι από τα λόγια. Πού με βρήκες;
Σπίτι σου.
(κάνει μια κίνηση σαν αυτό να τα αποδεικνύει όλα). Eίσαι εγωιστής;
Oσο φαίνομαι. Eίμαι.
Zητάς ποτέ συγγνώμη;
Nαι. Πάντα.
Tι δεν θα 'κανες επειδή δεν θα 'θελες να στο κάνουν;
...Aποφεύγω να κάνω οτιδήποτε δεν θέλω να μου κάνουν. Yπάρχει ωστόσο ένα που κάνω και δεν θέλω να μου το κάνουν, αλλά δεν στο λέω...
(Φτου). Kι εγώ πρέπει να το δεχτώ τώρα αυτό, ε; (μου δείχνει πως ναι). Ώραία, μπορώ όμως να σε ρωτήσω γιατί το κάνεις τότε;
Γιατί μ' αρέσει πάρα πολύ, κατά πρώτον (χαμογελάει) και κατά δεύτερον, δεν κάνει κακό σε κανέναν...
Πηγή: http://skuladiko.blogspot.gr
Νότης: Η συνέντευξη που σοκάρει!
Τι δουλειά έχουν αθλητικοί συντάκτες να συζητούν με ανοιχτό κασετοφωνάκι με τον Νότη Σφακιανάκη; Είναι απ' αυτά τα... συναπαντήματα που τα θέλει η ζωή για να συμβούν!
Ένα (προ μηνός) γλέντι του gazzetta στην «Ιερά Οδό», μια γνωριμία με τον Νότη
και ορισμένες ατάκες του στα παρασκήνια για το ποδόσφαιρο αποτέλεσαν
την αφορμή για την πρώτη (από τις πολλές που θα επακολουθούσαν) ερώτηση
εκείνης της βραδιάς: «Να τα πούμε και... δημόσια;». Για όλα όμως! Για Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, στημένα, μετανάστες, εξωγήινους, πολιτικούς (άχρηστο το κόμμα μεταξύ των δύο τελευταίων λέξεων), εκκλησία, Χρυσή Αυγή, μουσική. Έχει άποψη για όλα…
Με πολλά απ' όσα θα διαβάσετε θα διαφωνήσετε. Με άλλα θα συμφωνήσετε.
Με ορισμένα θα εξοργιστείτε. Αποκλείεται πάντως να διαβάσετε όσα λέει
σήμερα στο gazzetta.gr και να τα περάσετε στο... ντούκου.
Οι θέσεις που εκφράζει δεν είναι απλά ριζοσπαστικές. Είναι
ανατρεπτικές, είναι... σφακιανακικές. Σοκάρουν! Διότι όπως λέει και ο
ίδιος είμαστε στην εποχή του... Σοκ και δέος!
Θέλετε ένα ορεκτικό πριν περάσετε στο… κυρίως πιάτο;
-Η εκκλησία; Από μόνη της η ονομασία τι σημαίνει; Ζητιανιά. Έκκληση.
-Με λένε άθεο; Χέστηκα! Αυτοί είναι πραγματικά άθεοι
-Η Χρυσή Αυγή είναι στη Βουλή ό,τι ήταν και η 17η Νοέμβρη κάποτε για κάποιους...
-Πολύς κόσμος πια αναπολεί την εξαετία, μεταξύ 1967 και 1973...
-Μόνο το όνομα Ολυμπιακός έχει μείνει, άντε και δυο τρία δικά μας παιδιά...
-Η ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών αποδεικνύεται και στην Ακρόπολη...
-Ο Κασιδιάρης είναι αληθινός. Εσύ Λιάνα, δεν μπορείς να κάνεις τον
λαχαναγορίτη και μόλις τρως τη σφαλιάρα να λες είμαι γυναίκα γιατί με
βαράς...
-Αν δούλευαν όσοι είναι στο δημόσιο θα είχαμε άψογο κράτος
-Η γενιά του Πολυτεχνείου κατέλυσε τα πάντα
-Ντρέπομαι που η δικτατορία ήταν καλύτερη από το πριν και το μετά
-Κατακάθια και τύραννοι Βενιζέλος, Σαμαράς
-Δεν είμαι Χριστιανός, είμαι Ελληνας
-Είναι στημένη η ζωή μας, δεν θα ήταν το ποδόσφαιρο;
-Παπανδρέου και Μητσοτάκης ήταν εγκληματίες... Μην τους συγκρίνεις με
τον Γεώργιο Παπαδόπουλο που ήταν μισότρελος αλλά φιλόπατρις...
-Ιησούς ή Σωκράτης; Φυσικά Σωκράτης, προϋπήρχε κιόλας...»
Αυτή είναι η πρώτη συνέντευξη που παραχωρεί μετά το ατύχημα που λίγο
έλειψε να του κοστίσει ακριβά. Χωρίς άλλους προλόγους, καθίστε
αναπαυτικά και διαβάστε τον... -ποταμό των 8.000 λέξεων!
Με ατάκες τόσο… επαναστατικές που φεύγοντας από τα «αποδυτήρια» του
Νότη, παρέα με τον Φώτη Πολίτη, διαπιστώσαμε ότι η κορνίζα του Τσε Γκεβάρα που στέκεται σε περίοπτη θέση, είχε κουνηθεί από τη θέση της…
Συνέντευξη
Νότης Σφακιανάκης: «Στην Ελλάδα υπήρξαν δυο μάγκες, ο Ιωάννης Μεταξάς
και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος» - See more at:
http://www.tralala.gr/notis-sfakianakis-synentefksi-interview-photos/#sthash.z3qT4pJy.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου